Dağ Günlükleri

Girmekten korktuğun mağara, aradığın hazineyi saklıyor... Joseph Campbell İki hafta önce planladığım Cimil-Verçenik-Cimil rotasını aniden karşıma çıkan dağ keçilerinin peşine takılıp fazla zaman kaybettiğim için istediğim şekilde yürüyemiş kısaltmak zorunda kalmıştım. Bu hafta, oluşturduğum güzergâhı planladığım şekilde tamamlamak için Pazar sabahı 05.15’te vurdum yola!  2 gün öncesinden havanın en azından Pazar günü açık olacağı görünüyordu… Dolayısıyla 2 gün öncesinden heyecan basmaya başladı. Cumartesi işlerim olduğundan sadece Pazar günü bana kalıyordu ve onu en iyi şekilde değerlendirmeliydim. Arada birkaç saatlik kısa sayılabilecek yürüyüşler dışında 2 haftadır yabana pek dokunmamıştım, acısı fena çıkacaktı! Bekleyişle geçen iki günden sonra Pazar sabahı 05.00’te yataktan adeta uçtum. Zaten uyku da tutmamıştı. 15dk’da hazırlanıp hava hala karanlıkken İkizdere’den çıktım.  Aracımı Başköy’e yaklaşık 2 km mesafedeki küçük köprüde bıraktım. Artık daha tecrübeliyim, bu sefer ...

... sadece kaybetmeye razı olduğumuz şey bizimdir... Bizim acımız, hazinemiz ve insanlığımız olan bu benlik sürekli değil. Değişir, gider; denizdeki bir dalga gibi. Tek bir dalgayı kurtarmak, kendini kurtarmak için denizin sakinleşmesini, gelgitlerin durmasını mı istersin? Kendi güvenliğini satın almak için, ellerinin hünerini, kalbinin arzusunu ve aklının açlığını feda eder miydin? Ursula K. Le Guin Günlerdir kafamda dönüp duran bir güzergah vardı: Başköy'den vira edeceğim, eski göç yolunu takip edip Hemşin Tepe'nin kuzey tarafındaki aşıttan aşarak Çamlıhemşin sınırlarındaki Çermeşk, Karagöl ve aynı yerdeki irili ufaklı göle uğrayacağım, ardından Karagöl'ün  güneyindeki aşıtı aşıp biraz yan geçerek Salar gölü’nün yukarısındaki aşıttan Verçenik Vadisi'ne inecek ve At Gölü üzerinden Kapılı Göller'e ulaşacağım,   devamında Hemşin Geçidi'nden Yukarı Korhuni Gölü'ne oradan da batı yönünde yükselip Bibloz Tepe'nin yanındaki aşıttan Çermaniman Yayla'ya geç...

Bu dağların uzaktan geçit vermez, vahşi bir görüntüsü vardır. Lakin yaklaştıkça alçalır, tevazuyla eğilir sanki. Zamana yoldaş bir bilgeyi andırır bana, önyargıdan sakınmayı öğretir. Yaklaşın, zirveye giden yolu gösterecektir . Dağları Seven Adam Uzun yola gidiyorsam yolculuk öncesi gece mümkün değil uyuyamam.  Oraya dön buraya dön derken vakti iple çeke çeke getiriyorum yanı başıma ve 14 Ağustos sabahı saat 05.20’de daha önceden planladığımız Ağrı Dağı tırmanışı için Dikkaya Köyü’nden yola çıkıyorum.   Tırmanış partnerimi Trabzon’dan alıp Zigana üzerinden Ağrı’ya doğru yola koyulmak üzere Maçka yoluna vuruyorum. Yolda kısa bir mola verip annemin önceki gün yaptığı poğaçalarla mütevazi bir kahvaltı yapıp Zigana’ya doğru tekrar yola devam ediyoruz.  Gümüşhane’yi geçip Bayburt’ta biraz hava almak için duruyoruz. Kop Geçidi’ni aşıp Erzurum Aşkale’ye varıyoruz. Burada yakıt tedariki yapıp yola devam ediyoruz. Horasan’da biraz duruyoruz. Dağ için erzak almamız gerek ama karnım...

Kendime ait her şeye sahip olduğum bir oda var; o, doğadır... Henry David Thoreau 2019 son baharında Puşula’ya, 2020 kışında ise Vaşa’ya keşif yürüyüşleri yapmıştım. Puşula’ya o yıl iki kere çıkmıştım. Vaşa’ya ise kışın ortasında her taraf karken çıkmaya çalışmış ama heyelanlı, tabanı gevşek ve eğimi fazla bölgelerin üstüne yağan yoğun karın üzerinden geçmek partnerimi korkuttuğu için Vaşa’ya o sene ulaşamayıp yarı yoldan dönmüştük. Ama aklımın bir köşesinde ben rotayı tamamlayalı çok oluyordu. Bu seneye nasip aklımdakini ayaklarıma yükleyip tek başıma, istediğim tempoyla vurdum yola!  Rota İkizdere’nin en güzel köylerinden biri olan Çamlık’tan (Köhçer) başlıyor. Aracımı dönüş yolum olacak olan Puşula Mezrası patikasının bittiği/başladığı yerde bıraktım. Buradan Vaşa Yaylası’na giden yolun girişine kadar yaklaşık bir buçuk kilometre Ovit yolu üzerinden yürümek gerekiyor. Asfalt da olsa etrafın görselliği güzel olduğundan sıkmıyor hiç. Vaşa yoluna girdikten sonra yol biraz beton ola...